8 years gone by with Leiomyoma

เป็นข้อความในสเปซที่เขียนไว้เพื่อย้ำเตือนตัวเองว่า "บางอย่างถ้ายังไม่ได้เกิดขึ้นก็อย่าไปคิดต่อยอดเพื่อทำให้เสียกำลังใจ"

Below is sum part of my space
----------------------
"จิตปรุงแต่ง" 

คิดว่าหลาย ๆ คนคงได้ยินประโยคนี้มาก่อนไม่มากก็น้อย

นับตั้งแต่วันที่ 16 มิ.ย 2552 จนถึงวันนี้ ก็ประมาณเดือนนึงได้หลังจากผ่าตัดเอาเนื้องอกที่มดลูกออกมา

นับเวลาไปก่อนหน้านั้น ประมาณปลายเดือนเม.ย. ผลอัลตร้าซาวน์ชี้ออกมาว่ามีก้อนเนื้องอกอยู่ที่มดลูก

ถัดไปได้อีกสักสองสามอาทิดหลังจากนั้น...ต้องไปปรึษาแพทย์เพื่อขอคำแนะนำในการรักษาว่าควรจะทำอย่างไรดี

ผลสุดท้ายก็ออกมาว่าต้องผ่าตัด.....

วันฟังผลครั้งแรกแอบน้ำตาซึมนิด ๆ

คิดในใจว่าทำไมต้องมาเป็นกับกรูด้วย....แต่....คิดไปก็เท่านั้น ได้แต่อารมย์เซ็งเป็ดไปเปล่า ๆ

แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาหาวิธีแก้ไขต่อไป....แล้วก็มาลงเอยด้วยการลงมีดนี่แหล่ะ

อาทิดก่อนผ่าตัด

คิดสารพัดว่าจะเป็นอะไรไหม

จะฟื้นไหมหลังจากดมยา

หมอจะลืมไหมว่าเราแพ้ยาตัวนี้

จะติดเชื้อไหมในระหว่างการผ่าตัด

เพิ่งเข้าใจคำว่าจิตปรุงแต่งชัด ๆ ก็ช่วงหนึ่งอาทิตย์ก่อนการผ่านี่แหล่ะ

ยังไม่ทันเริ่มต้นอะไรก็คิดไปก่อนเสียละ

ดีที่แอบไหวตัวทันก็เลยรู้สึกไม่เครียดหรือไม่เป็นกังวลอะไรก่อนการผ่าตัด

แต่ถึงกระนั้นพยาบาลก็ยังเอายากล่อมประสาทมาให้ทั้งวันก่อนผ่าแล้วก็วันผ่าอยู่ดี

ไม่ได้ขอ....แต่ดูเหมือนว่ามีคนอยู่ในภาวะจิตปรุงแต่งเยอะพอควร

จนพยาบาลต้องเอามาให้....เพื่อกันไว้ดีกว่าแก้

อย่างที่บอก ไม่ได้กังวลหรือเครียดอะไร แต่ก็กินยาตัวนี้ไปเพราะไหน ๆ ก็ให้มาแล้ว ก็กินเสียหน่อยดีกว่าเพราะอยากรู้จิง ๆ ว่ามันจะเคลิ้ม ๆ ไหม

ก็เท่านั้นแหล่ะ หรือว่าเป็น placebo ที่เอามาหลอกเราว่ะ....สรุปวันนั้นกว่าจะหลับได้ก็ปาเข้าไปห้าทุ่ม

ไม่ใช่เพราะเครียดหรอก...แต่นอนดึกมันจนชิน

ตื่นอีกทีตีห้า....เตรียมตัวพร้อมก่อนผ่าตัด

กลับกลายเป็นว่าจะถึงเวลาผ่าตัดก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายเลย

ไม่เครียด ไม่กลัว ไม่กังวล

และแล้วการผ่าตัดก็ผ่านไปได้ด้วยดี
----------------------
และสุดท้ายขอฝากไว้ว่า

ใช่ว่าสิ่งแย่ ๆ จะไม่มีมุมดี ๆ ของมันอยู่
----------------------

2560.06.25

Life is super short so enjoy every single moment as long as you have breath!

Do it well and Let it go.